Tijd voor een tweede kindje?

Tweet

Ho, stop! Het is (nog) niet zo dat vrouwlief weer zwanger is. Nu J. 2 geworden is, is er altijd wel iemand in de buurt die vraagt of het nog geen tijd is voor een tweede kindje. Ik ga er vanuit dat deze mensen het positief bedoelen, maar zo’n opmerking kan best vervelend overkomen.

Er kunnen namelijk allerlei uiteenlopende redenen zijn dat er (nog) geen tweede kindje is. Zo weet ik nu, uit eigen ervaring, dat 1 kind al een hele opgave is. Je wilt je kindje de aandacht geven die hij/zij nodig heeft en op die manier opvoeden die jij belangrijk vindt. Daarnaast kan het zo zijn dat de Papa en Mama heel bewust kiezen voor “maar” 1 kindje. Maar misschien nog wel de vervelendste reden is dat de Papa en Mama wel graag een tweede kindje willen, maar dit om wat voor reden dan ook, niet wil lukken. Ik stel dan ook voor dat we hier niet meer om gaan vragen, maar het aan de ouders zelf over laten of ze iets kwijt willen over een tweede (of derde, vierde, etc) kindje.

Zelf zou ik het heel erg leuk vinden als J een broertje of zusje krijgt waar hij mee kan opgroeien, spelen en beschermen. Vooral ook de hele periode van de zwangerschap lijkt mij, als Papa zijnde, weer erg mooi om mee te maken. Dit is namelijk niet alleen erg bijzonder voor de Mama in kwestie, maar ook een behoorlijke verandering voor de Papa. Niet alleen “moet” Papa ook al die horror hormonen van Mama doorstaan, maar ook hij is bezorgd en op z’n hoede of alles wel goed gaat!

Ik denk dat een tweede zwangerschap misschien ook nog wel bijzonderder is, dan de eerste zwangerschap. In tegenstelling tot een eerste zwangerschap, weet je nu ongeveer wat je kunt gaan verwachten. Ik denk dat je op deze manier nog meer kunt genieten van al het moois wat je mee gaat maken tijdens de zwangerschap. Vooral de mooiste momenten van de zwangerschap, zoals de eerste echo of de eerste keer dat je het hartje hoort kloppen. Het blijft bizar om te zien hoe iets onzichtbaars in 9 maanden tijd uit kan groeien tot een mini-mensje.

Helaas zal ik nog even geduld moeten hebben. Een paar maanden geleden was vrouwlief ontzettend moe en voelde ze zich gewoon niet lekker. Na een aantal bloedtesten kwam naar voren dat haar Vitamine D gehalte veel te laag is. Daarbij is het TSH-hormoon ook veel te laag (hormoon om een essentiële stof te stimuleren om aan te maken om de werking van de schildklier te bevorderen) Dat is waarschijnlijk ook de reden dat haar schildklier van de wijs is en daardoor te snel werkt. Hiervoor heeft ze de afgelopen maand extra Vitamine D “medicijnen” gekregen, maar na een 2e bloedtest bleek dit nog niet het gewenste effect te hebben. Binnenkort hebben we een afspraak bij de endocrinoloog om te kijken hoe dit opgelost kan worden. Een te laag Vitamine D gehalte en te snel werkende schildklier zorgt ervoor dat de kans op een zwangerschap erg klein is. Daarnaast is het zo dat je heel strikt gemonitord moet worden mocht je toch zwanger raken; je kindje kan namelijk behoorlijk problemen ondervinden van deze gezondheidsproblemen.

Voor nu geldt dus dat we nog even geduld moeten hebben. Hopelijk biedt de afspraak bij de endocrinoloog meer inzicht in hoe de komende tijd eruit gaan zien. Mocht het zover zijn dat we toch op korte termijn een tweede kindje mogen verwachten, dan horen jullie dit uiteraard!

Een Vitamine D tekort blijkt vaker voor te komen na een zwangerschap; hebben jullie hier ervaringen mee? Ik ben heel benieuwd of jullie nog tips hebben over hoe jullie hier mee om zijn gegaan.