Terug van weggeweest: even bijpraten

Terug van weggeweest bijpraten Tips voor Papa's
Hebben jullie mij gemist? Ondanks het goede voornemen aan het begin van het jaar, is er toch wat tijd overheen gegaan voor ik het bloggen weer opgepakt heb. Maar nu is het weer zover: ik ga nu echt weer meer bloggen. In de tussentijd is er hier een hoop veranderd, dus ik ga jullie eerst maar eens even bijpraten…

Van de kinderopvang naar de basisschool

Een van de grootste veranderingen heeft toch wel plaatsgevonden bij J. Hij is vorige maand vier jaar geworden en dus gaat hij beginnen op de basisschool. De afgelopen weken is hij al een aantal ochtenden gaan wennen op de basisschool en dat was een wisselend succes. De eerste dag bracht B hem naar school en moest hij flink huilen (en B dus ook 🙂 ). Dat was wel een verrassing, want hij had echt zin om naar school te gaan. Gelukkig was de grootste spanning er al snel van af, want ‘s middags wilde hij eigenlijk niet meer naar huis toe… Het blijft verrassend hoe snel kinderen zich toch aanpassen aan een nieuwe omgeving he? Wat we wel merkten, is dat de basisschool erg vermoeiend is. Normaal heeft J geen gebrek aan energie, maar nu was hij na een halve dag helemaal op.

Van baby naar dreumes

De tijd stond al niet stil voor J, maar ook voor D veranderde er een hoop de afgelopen tijd. In februari werd hij alweer 1 jaar oud en, naar goed traditioneel Surinaams gebruik, werd dit groots gevierd. Op de verjaardag zelf was het huis vol met familie en schoonfamilie en kreeg D een groot stuk ‘smash cake’ waar hij mee mocht doen wat hij wilde. Zo verdween er een (groot) gedeelte in zijn mond en het andere gedeelte op de grond, maar dat mocht de pret niet drukken. Vervolgens stroomde het huis op de zaterdag weer vol, maar dan voor een heus kinderfeestje…

https://twitter.com/tipsvoorpapas/status/987678807694995456

Lopen, fietsen, vallen en opstaan

De afgelopen maanden stonden ook nog in het teken van (letterlijk) grote stappen voorwaarts voor de kids. D zette net na zijn eerste verjaardag zijn eerste stapjes los. Na een paar weken ‘aanklooien’, besloot hij van de ene op de andere dag dat hij écht wilde gaan lopen. Toen ik niet thuis was, stond hij op en vanaf dat moment is hij bijna niet meer gaan zitten volgens mij… 🙂 .
Maar D was niet de enige die zich ontwikkelde, ook J maakte een grote stap. Toen hij ongeveer 3,5 jaar was, besloot ik met hem te gaan oefenen om te fietsen zonder zijwieltjes, maar daarover meer in een volgende blog…

Nachtbrakers of doorslapers?

De belangrijkste reden dat het erg rustig was op Tips voor Papas, had te maken met de nachten. Zoals jullie wellicht nog weten was het doorslapen bij J een grote uitdaging. Bij J moesten we bijna 9 maanden wachten voor hij voor het eerst doorsliep. In eerste instantie leek het bij D een stuk beter te gaan, maar dat bleek achteraf toch anders te lopen. D lijkt nogal veel op zijn moeder: hij slaapt heel erg licht, waardoor hij elke nacht wel een paar keer écht wakker werd. Nu, na ruim 14 maanden, mogen we dan eindelijk genieten van wat langere nachten. Wat gelukkig wel meeviel was het feit dat J niet wakker werd als D aan het huilen was. Ik vreesde dat hij elke keer wakker zou worden, maar hij lijkt wat dat betreft meer op zijn vader: in diepe slaap en bijna niet wakker te krijgen 😉 .

Eet smakelijk

En dan was er nog het puntje van eten. Zoals zoveel kinderen, houdt J nog steeds niet van groenten. Op het moment dat hij iets groens tussen zijn eten ziet, is het eerste dat hij zegt: “Papa, dat wil ik niet”. Ik heb gemerkt dat je een behoorlijke doorzetter moet zijn om hem toch zover te krijgen. De ene dag heb je meer geduld dan de andere, maar de volhouder wint. Soms met wat omkoopmateriaal (“als je je bord leeg eet, krijg je een lekker toetje) en soms met een andere stok achter de deur (“als je je groenten niet eet, ga je maar zonder te eten naar bed”). D daarentegen is een compleet ander kind; zet hem wat eten voor zijn neus en hij eet het op. Van stamppot tot pasta en van gestoomde groenten tot vlees, deze jongen lust bijna alles.

https://www.instagram.com/p/BgRrFQAj9t-/

Zo, we zijn aan het einde gekomen van het bijpraten hoe het bij huize Tips voor Papa’s gaat. De volgende blog laat zeker geen maanden op zich wachten, maar komt ergens de komende dagen al online. Over hoe J leert fietsen en of hij wel/geen helm op moet.

 

18 thoughts on “Terug van weggeweest: even bijpraten

  1. Ooohh ik vind dat zo’n mijlpaal dat ze naar school gaan! Ineens gaat het loslaten beginnnen.. ik snap die tranen ook heel goed, had er zelf ook heel veel. Dat ik hoogzwanger was, telt even niet mee 😉
    Pittig die nachten hoor… slaapgebrek is echt killing. En je weet pas wat het betekent als je kinderen hebt 🙂 Als je nog wat wilt lezen over een slaapcoach? Op mijn blog staat een gastblog hierover, misschien interessant!

    1. Helemaal mee eens. Van tevoren hoor je al die verhalen over slaapgebrek, maar je weet pas wat het is en betekent op het moment dat het ook echt daar is…
      Ik ga zeker je gastblog over de slaapcoach eens lezen. Wij hebben nu een slaaptrainer en dat werkt de ene keer wel en de andere keer niet

    1. Tot nu toe valt het gelukkig heel goed mee! Qua doorslapen hebben wij het bij beide kids niet makkelijk gehad. J sliep voor het eerst met ca. 9 maanden door en bij D. (op een paar nachten na) pas na ruim een jaar…

    1. Ik denk dat het voor een moeder inderdaad heel erg lastig kan zijn. Je bent toch (vaak) veel vaker bij je kindje dan dat de Papa dat in de meeste gevallen is. En ik denk ook dat het moedergeval sterker is om je kindje ‘los te laten’. Gelukkig is de eerste week heel goed verlopen!

  2. Zo grappig, in België gaan ze al aan het 2,5jaar naar school. Erg vroeg vind ik persoonlijk. Ze veranderen het meest al ze nog zo kleintjes zijn hé, ik kan zelf amper geloven dat mijn kleine ventje al 3 jaar is!! Geniet ervan, ik heb intussen al een dochter van bijna 13, en die tijd is ook gevlogen!

    1. Pfoeh, met 2,5 jaar ja? Dat klinkt inderdaad wel heel vroeg. Aan de ene kant kijk ik uit naar de periode dat J ook wat ouder is, maar ik vind het op dit moment ook al wel erg leuk moet ik zeggen. Met 13 worden ze echt al groot he?!

  3. Hier in Spanje beginnen kids in het jaar dat ze 3 worden met school en is de overstap niet zo groot omdat ze daarvoor vaak al 5 dagen per week hele dagen naar de opvang gaan (parttime werken is hier niet gebruikelijk). En kan me voorstellen dat je weinig energie hebt om te bloggen als je weinig slaapt. Fijn dat dat ondertussen beter gaat!

    1. Dus in Spanje werkt dat al bijna net zo als in België als ik de reactie hierboven lees. Hoe werkt dat met de kinderopvang daar? Is dat wel een beetje te betalen, of net zo belachelijk duur als hier in NL?
      Gelukkig kan ik het bloggen langzaamaan weer wat oppakken, want is ook wel fijne uitlaatklep.

  4. Ohh naar school gaan lijkt me ook echt zo’n ding! Meisje hier pas 2,5 dus hoef er nog even niet aan te denken, maar kan me de tranen bij je vrouw heeeel goed voorstellen, zeker als je kind ook even verdrietig is. En fijn dat de nachten nu beter gaan!

    1. Geniet er nog even van zo lang het duurt, want die anderhalf jaar vliegen ook weer zo snel voorbij hoor! Gelukkig ging de eerste week heel goed en zijn de tranen de andere dagen achterwege gebleven.

    1. Het heeft zeker impact. Ik merk nu aan het eind van de eerste (halve) week naar school wel dat hij het zelf ook behoorlijk zwaar vindt; het ging wel goed gelukkig!

    1. Dat is een heel leuk compliment om te horen! Af en toe twijfel ik wel eens hoe vaak m’n blogs nu écht gelezen worden… Met fietsen gaat het heel goed, maar dat heb je dan misschien ook al wel gelezen 😉 .

    1. Het gaat af en toe echt niet normaal snel. Vooral als ik nu kijk naar het verschil tussen J en D. Soms vergeet ik dat D sommige dingen nog niet kan en verbaas is me over de dingen die J wel al kan…

Leave a Reply

Your email address will not be published.

CommentLuv badge