Het moment dat je weer een beetje bekomen bent van de grote verrassing dat je papa wordt, moeten er natuurlijk een aantal dingen geregeld gaan worden. In mijn geval had mijn vrouw half Google al afgestruind op zoek naar allerlei zaken, waarvan je in eerste instantie denkt: daar hoef ik nu toch nog niet over na te denken, het duurt nog 9 maanden voordat die kleine zijn hoofd laat zien (letterlijk en figuurlijk). In mijn geval werd ik gek gespammed met allerlei kinderopvang verblijven, de beste bedjes voor baby’s, voedingskussens, pamperaanbiedingen, etc. Je kunt het zo gek niet bedenken of mijn vrouw had er wel ergens informatie over gevonden.
Het eerste waar ik echter aan dacht was: wanneer is de eerste echo. Allemaal leuk en aardig al die randzaken, maar je wilt die kleine erwt toch eerst “in levenden lijve” aanschouwen al is het maar op een schermpje. Maar goed, hoe gaat zoiets in zijn werk: wie moet ik bellen, wanneer kunnen we langskomen, krijg je eerst een introductiegesprek of wordt er meteen een echo gemaakt en nog veel meer vragen schieten door je hoofd.
Vooruit, eerst maar eens bellen. Vanaf dat moment krijg je te horen dat het allemaal zo’n storm nog niet loopt en je eerst rustig voor een kennismakingsgesprek langs kunt komen op de praktijk. Zo gezegd, zo gedaan, wij op naar de verloskundige.
Daar aangekomen kregen we een hele hoop nieuwe informatie en de vraag of we alvast na wilde denken of we allerlei testen wilden laten doen om te kijken of alles wel goed gaat met de kleine spruit. Ook kregen we te horen dat de eerste echo pas bij 8/9 weken zwangerschap plaatsvindt, omdat ze dan pas kunnen zien of het hartje klopt; dat wordt dus toch nog een paar weken in spanning afwachten.
Als je vervolgens de deur bij de verloskundige uitloopt voel je je een beetje verdwaasd: je weet eigenlijk nog steeds niet of het goed gaat met de baby en hebt er een hoop nieuwe informatie/vragen bij gekregen. Belangrijkste vraag die je je op dat moment stelt is: wanneer gaan we het onze naaste familie vertellen? In ons geval besloten we eigenlijk direct na de eerste afspraak bij de verloskundige langs te gaan bij onze ouders; ik weet het, het klinkt vroeg bij 3 of 4 weken zwangerschap, maar wat houdt je tegen? Mocht het goed gaan, wil je dat je familie hier zo lang mogelijk van kan genieten en mocht het, om wat voor reden dan ook, niet goed gaan, dan wil je dit ook met je familie kunnen delen en troost zoeken. In ons geval waren alle ouders verrast, maar erg blij dat ze opa en oma werden. Er werd flink gelachen en hier en daar een traantje weggepinkt.
Dan is daar het grote moment waar je als vader naar uitkijkt: de eerste echo. Je vrouw voelt zich al weken natuurlijk echt zwanger, maar laten we eerlijk zijn: als papa to be geloof je het pas als je het met eigen ogen ziet. Vol gezonde spanning op naar de verloskundige en daar aangekomen zie je voor het eerst het hart kloppen van jouw kleine jongen/meisje; wat een overweldigend gevoel was dat zeg! Naast de echo werd er ook nog een soort van microfoon op de buik gehouden waardoor je het hart ook kon horen kloppen; “dat klinkt als een mooi sterk hart”, sprak de verloskundige.
Nu minder verdwaasd, maar met een gelukzalig gevoel bij de verloskundige vertrokken en op dat moment komt het echte besef: je bent nu eigenlijk al echt een papa, wat er ook gebeurt.
Onderwerp volgende blog: Kinderkamer, babykleding, Google-verbod en de 20 weken echo
eerste afspraken en echo’s zijn altijd spannende momenten! heel mooi.