Opvoeden op z’n Surinaams (en Nederlands) + winactie

Tweet

Het is alweer een jaar geleden dat ik mijn eerste blog schreef over mijn ervaringen in het vader zijn. In het afgelopen jaar heeft J zich ook weer op allerlei vlakken hard ontwikkeld en soms zat ik met mijn handen in het haar of ik het allemaal wel goed deed. Toen ik een tijdje terug hoorde dat er een boek van Roué Verveer was uitgekomen over “Opvoeden op z’n Surinaams”, was ik wel erg nieuwsgierig. De exotische kant van vrouwlief (multiculti van o.a. Surinaams en Antilliaans) heeft een beduidend andere manier van opvoeden dan de Nederlandse manier, ben ik de afgelopen jaren achtergekomen. In deze blog de verschillen qua stijl in opvoeden en een review van het boek: Waarom? Daarom! van Roué Verveer. Als kers op de taart, kun je het boek ook nog winnen, lees snel verder dus!

Om jullie een voorbeeld van de verschillen tussen een stereotype Nederlandse en stereotype Surinaamse manier van opvoeding te geven, beschrijf ik eerst 2 verhalen van situaties die ik zelf heb meegemaakt:

De Nederlandse supermarkt

Een “oer-hollands” (blank) gezin is aan het winkelen: Vader, Moeder en Zoon van ongeveer 5 jaar oud. Alles lijkt rustig te verlopen, totdat ze de snoepafdeling voorbij lopen. Zoon wil graag een zak snoep en Vader en Moeder hebben besloten dat Zoon al genoeg snoep heeft gehad en ze deze keer dus even overslaan. Zoon is het hier niet mee eens en blijft aandringen. Nadat Vader hem ongeveer 32.145 keer op een kinderlijke manier heeft uitgelegd dat “Zoon nu eventjes geen snoepjes mag”, begint Zoon het op een schreeuwen te zetten. En wat deed hij? Hij zei: “Wil je alsjeblieft ophouden Zoon?”. De jongen deed net alsof hij zijn vader niet hoorde en ging gewoon verder.

Op dit moment besefte ik: als ik kinderen krijg, zou ik mijn kind harder aanpakken, dan met lieve woordjes vragen of hij zich wil gedragen.

Nadat Vader hem ongeveer 32.145 keer op een kinderlijk manier heeft uitgelegd dat hij geen snoepjes mag, begint Zoon het op een schreeuwen te zetten

De Antilliaanse supermarkt

Toen ik een jaar of 4 geleden naar Curaçao op vakantie was, liepen we daar door een supermarkt en raakten wij in de volgende situatie terecht:
Een potige Antilliaanse dame loopt met haar zoontje van ca. 7 jaar door de supermarkt. Het zoontje van deze dame loopt op slippers rond en heeft een nieuw spelletje bedacht: als ik mijn voet maar hard genoeg naar voren schop, dan vliegt mijn slipper uit. De jongen lijkt het erg vermakelijk te vinden, totdat zijn moeder erachter komt. Zijn moeder waarschuwt hem 1 keer: “Hou ermee op, als je zo doorgaat, dan krijg je een pak rammel” (vrij vertaald). De jongen, nog steeds erg vermaakt door z’n slipper, kon het niet laten en schopte de slipper weer een paar meter voor zich uit; BIG MISTAKE. De moeder komt aangestormd, vist de slipper van de grond en haalt vol met de slipper uit tegen het hoofd van het kind: “Ik heb je potverdomme toch gezegd dat je op moet houden!!!”. Nadat het kind ingetogen een paar keer snikte, was hij helemaal “genezen” en liep hij rustig achter zijn moeder aan door de winkel.

Op dit moment besefte ik: je kunt ook te ver gaan en op zo’n manier zal ik mijn kind(eren) ook niet behandelen.

De moeder komt aangestormd en haalt vol met de slipper uit tegen het hoofd van de jongen: “Ik heb je potverdomme toch gezegd dat je op moet houden!!!”

Deze korte fragmenten zijn twee van de uitersten binnen het opvoeden van kinderen. Ikzelf ben meer voorstander van, zoals Roué het ook in zijn boek zegt, het “Grijze Gebied”: niet te soft en niet te hard.

Het boek: “Waarom? Daarom!”

Dan zijn we aangekomen bij het boek. De bovenste van de 2 supermarkt ervaringen heeft Roué ook meegemaakt, maar dan nog wat extremer. Dat was ongeveer het moment dat hij bedacht dat hij een boek over opvoeden moest schrijven.
Op de foto bovenaan deze blog, zie je een behoorlijk aantal papiertjes tussen de bladzijdes zitten: dit zijn passages in het boek die herkenbaar, ofwel belangrijk, ofwel leuk voor in deze recensie zijn. Op basis van de hoeveelheid blaadjes kun je al zien dat dit boek écht een aanrader is! Niet alleen is Roué een hele leuke comedian, die je zeker een keer in het theater moet bezoeken, maar ook blijkt hij een hele leuke schrijver te zijn! De manier waarop hij zijn gedachten en tips op papier zet, zijn super om te lezen. Daarnaast zijn het ook hele bruikbare tips.

Een aantal passages

Om alvast een tipje van de sluier op te lichten, en jullie ervan te overtuigen dat je dit boek echt moet lezen, volgen hier een aantal passages die ik erg leuk/herkenbaar vond om te lezen:

Afscheid nemen

Nederlandse ouders kunnen gewoon geen afscheid nemen van hun kind op school. Ze lijken wel Surinamers op Schiphol, die bij het afscheid doen alsof ze elkaar nooit meer zullen zien, terwijl ze toch echt een retourticket hebben gekocht

Beide situaties heb ik in de tussentijd meegemaakt en er verscheen een grote glimlach van herkenning bij het lezen van dit stukje!

Een pak slaag

Toch nam mijn vader het altijd voor me op als de (reken)juf over me klaagde bij de schoolgesprekken… en toen we thuiskwamen gaf hij me ineens straf. En wel volgens een wiskundige formule:

P.S. = OPN²

Het pak slaag staat gelijk aan de mate waarin hij het voor me opneemt in het kwadraat.

In het boek komen meerdere “handige” afkortingen en vuistregels voor, die vervolgens op de laatste bladzijde als spiekbriefje zijn samengevat. Ook komt hier o.a. een handig lijstje met 10 standaard antwoorden in terug die je “tegen” je kind kunt gebruiken bij “lastige” vragen.

Complimenten

Je kind complimenteren bij positief gedrag werkt volgens mij wel goed voor de opvoeding. Maar dat vraagt om een goede balans. Je moet een kind niet overladen met complimentjes (maar ook niet bedelven onder kritiek).

Een wijze les voor alle ouders. De “harde” buitenwereld zal ook niet altijd alleen maar positief zijn. Dit is een voorbeeld uit het boek waar Roué ook enigszins afstand doet van de “harde” Surinaamse opvoeding zoals hij deze heeft gehad. Bij een opvoeding van de “Oude Stempel” is geen plaats voor complimenten, wordt tegenspraak niet geduld en heeft een kind, zo goed als, geen inbreng. Deze manier van opvoeden spreekt mij ook niet aan: je kind moet zich thuis prettig voelen en, tot op zekere hoogte, kunnen uiten tegen de ouders.

Je kind programmeren

Hoe programmeer je een kind
Met programmeren moet je bij de geboorte beginnen*

*Sommige mensen maken de fout om hun kinderen te drillen in plaats van te programmeren. Dat is niet de bedoeling. Slaafjes zijn handig op de korte termijn, maar op de lange termijn wil je niet dat je kind willoos wordt.

Dit is exact de essentie van het opvoeden, wat mij betreft: je moet je kind klaarstomen voor later en zorgen dat hij/zij de normen en waarden bezit, zoals jij deze verwacht. Duidelijkheid is hierbij essentieel. Zoals hierboven aangegeven, betekent dit niet dat je je kind moet drillen, maar wel moet “programmeren”.

Conclusie

Het was alweer een behoorlijke tijd geleden dat ik een boek had gelezen; vroeger kon ik boeken echt in 1 keer uitlezen, maar tegenwoordig heb ik daar meer moeite mee. Totdat ik dit boek tegenkwam; de 181 bladzijdes die dit boek telt, heb ik in een paar uurtjes uitgelezen. Als je het boek leest, zijn er, wat mij betreft, een aantal momenten/tips waarbij je denkt: “Hey, zo had ik er nog niet over gedacht”. Vooral het belang van duidelijk zijn richting je kind, was voor mij weer even een wake-up call: als je niet duidelijk/consequent naar je kind toe bent, hoe kun je dan van hem/haar verwachten dat hij/zij zich wel consequent gedraagt?

Ben jij door deze review ook benieuwd geworden naar het boek? Vanwege het 1-jarig bestaan van Tips voor Papa’s mag ik, in samenwerking met uitgeverij Atlas Contact, 1 exemplaar van het boek verloten onder mijn volgers.

Wil je dit boek winnen? Meedoen is heel simpel! Laat hieronder, in een reactie, achter waarom jij dit boek wilt winnen. Het is natuurlijk altijd leuk om wat te lezen over hoe jij je/jullie kind(je) opvoedt. Deze winactie loopt t/m donderdag 5 mei 2016 23:59 uur; vrijdag zal de winnaar persoonlijk bericht ontvangen, dus zorg dat je je e-mailadres goed vermeld!

Daarnaast zou het super zijn als je deze actie deelt en/of mij ook op Facebook/Twitter/Instagram volgt/liket!

Deze actie is opgezet in samenwerking met Uitgeverij Atlas Contact.