Aangezien het alweer bijna 3 jaar geleden was, sinds wij voor het eerst Papa en Mama werden, was het toch wel weer even wennen met een baby. Ik had gedacht dat ik alles nog als de dag van gisteren zou herinneren, maar niets is minder waar. De tweede keer Papa worden, voelt stiekem weer bijna net zo onwennig als de eerste keer. Dat ze zeggen dat elk kind anders is, ben ik de afgelopen dagen inderdaad wel achter gekomen.
Inhoudsopgave
Weer een Ferrari op Red Bull?
Bij de geboorte van J was het al redelijk snel duidelijk: dit was geen rustige jongen die stil in een hoekje zou gaan zitten. Bij J werd dit in de buik al duidelijk. Onze Ferrari op Red Bull sliep overdag vaak, maar bouwde ‘s avonds een feestje. dit zette J na de geboorte ook vrolijk door. De eerste maanden sliep hij overdag meer, dan dat hij ‘s nachts deed. Na 9 maanden waren wij hier wel een beetje klaar mee en gingen we toch maar eens langs de Osteopaat. Daar bleek dat J een blokkade achter zijn oog had, die ervoor zorgde dat hij niet echt in zijn diepe slaap kon komen.
Een wereld van verschil
Wat wij nu, de eerste paar dagen, met D gemerkt hebben, is dat dit toch een heel ander kind is. J wilde vanaf het begin af aan alles volop ontdekken. Hij lag eigenlijk nooit echt te slapen in de kinderwagen, maar keek altijd om zich heen. Bij D is dit toch wel heel anders. Op het moment dat wij hem ergens mee naartoe nemen, slaapt hij bijna de hele tijd. In de box kijkt hij vrolijk om zich heen, maar zo gauw we in de auto/Maxi Cosi onderweg zijn, slaapt hij als een roos. Nu is het natuurlijk maar de vraag of dit ook zo blijft, aangezien hij pas 12 dagen oud is. Maar het begin is in ieder geval anders dan bij J.
Slaapt hij dan al door?!
Nee, zo’n feest is het (helaas) nog niet. Zoals jullie ongetwijfeld weten, ben je de eerste dagen vooral druk bezig ‘s nachts. Niet zozeer omdat je baby niet wíl slapen, maar meer omdat hij elke 3 uur gevoed, getemperatuurd en een schone luier moet krijgen. Na een paar dagen zat D alweer op zijn geboortegewicht en mocht er ‘s nachts meer tijd tussen de voedingen zitten. Maar daar dacht/denkt hij toch wel anders over. Hij wil eigenlijk nog steeds elke 2,5/3 uur gevoed worden. Niet echt ideaal om zelf voldoende slaap te kunnen pakken dus.
Toch even een check bij de Osteopaat?
Naast dat D zich al anders gedraagt dan J, maakt hij ook andere geluiden. En ook dat is wel even wennen hoor. Bij J waren het vooral ‘kir-geluidjes’ en kon hij af en toe echt huilen. Bij D zijn het meer knor- en kreungeluiden 😀 . Wel hebben we af en toe het idee dat D, vooral in de nacht, minder goed in slaapt valt. Ik denk dan ook dat we van de week maar eens een afspraak met de Osteopaat inplannen. In eerste instantie gewoon om te kijken hoe het gaat en daarnaast kijken of het moeilijk in slaap komen ergens door veroorzaakt wordt.
De eerste nacht op zijn eigen kamer
Door het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid wordt geadviseerd om de baby het eerste half jaar op de kamer van de ouders te laten slapen. Of in ieder geval tot de baby zich goed om kan draaien. Wanneer een baby zich op zijn buik zou draaien tijdens het slapen bestaat namelijk de kans op wiegendood. Nu is het probleem bij ons alleen dat B heel licht slaapt. Elk geluidje dat de baby maakt, wordt zij wakker van. Dat was bij J al zo, en dat is nu bij D ook weer zo. Dat is de reden dat J na een paar weken al op zijn eigen kamer sliep. En sinds vannacht heeft ook D al voor de eerste keer op zijn eigen kamer geslapen. Er staat uiteraard wel een babyfoon naast D zijn bedje. Ik zeg dus niet dat je dit altijd moet doen, maar dit is voor ons de beste oplossing.
En hoe ging die eerste nacht dan?
De eerste nacht op zijn eigen kamer ging redelijk. B en D waren allebei regelmatig wakker, omdat het natuurlijk ook wel spannend is. Daarnaast ben ik zelf ook de halve nacht wakker geweest, omdat J peuterdiarree heeft. Oftewel ik heb 3 keer zijn bed kunnen verschonen en hem daarnaast ook nog 2 keer onder de douche kunnen zetten. Niet echt de meest geweldige nacht dus, maar goed, ook hier komt vast wel verandering in…
Vanaf welk moment sliep(en) jullie kindje(s) op hun eigen kamer? Heb jij het advies van een half jaar aangehouden of langer/korter en waarom? Laat het me weten in de comments 😉 !
Vanessa sliep bij ons op de kamer in haar ledikant (wieg nooit gehad) maar dat kon ook niet anders vanwege 1 slaapkamer. Tsja, starterswoning en het stond niet op de planning ouders te worden. Inmiddels is ze bijna 4 en natuurlijk helemaal blij dat we mama en papa werden van haar. Bij een eventuele tweede ook lekker op een eigen kamertje zoals bij jullie. vind dat toch het fijnst denk ik. Je hoort inderdaad alles en je hebt zelf ook helemaal geen prive meer. Het haalt wel het vuur tussen de eh lakens vandaan zegmaar.
Pfoeh dat lijkt me wel heftig. Slaapt ze nu ook nog bij jullie op de slaapkamer? En inderdaad, er is weinig privé meer over, maar dat is ook als ze op een andere kamer slapen
Ik wist niet eens dat er een advies was van een half jaar. Vind ik persoonlijk erg lang hoor. Dat wiegedood ding in eng maar is het grootst in de eerste twee jaar las ik vroegah. Dion lag na drie weken in zijn eigen ledikant en bij Indy was ik er na twee weken al klaar mee 😀
Ik vind het advies ook wel erg lang. En mbt de wiegendood, vraag ik me af of het heel veel verschil maakt of de kleine op jouw kamer ligt…
De kleine sliep bij ons ook al na de eerste week op zijn eigen kamer. Wij hadden het gevoel dat wij hem wakker hielden. En hij hield ons wakker hahaha. Dus voor beide nachtrusten beter. 😉
Leonie van Mil recently posted…Mijn zoektocht naar geluk #6
Precies; bij ons was het vooral eenrichtingsverkeer (van hem naar ons), maar snap het heel goed
Emily lag binnen 6 weken op haar eigen kamertje. Ik kon ook niet slapen van alle geluidjes. Ik denk trouwens dat je het doorslapen los moet laten, hij is pas 12 dagen oud. Komt vanzelf toch?
Mathiske -gelukineenrompertje- recently posted…Week overzicht – week 9- Carnaval, barbecue en ontplofte site.
Ja precies, dat doorslapen komt wel. We gaan deze keer alleen niet 9 maanden wachten
Marcel heeft ongeveer 10 weken naast mij geslapen en toen merkte ik dat hij lekkerder sliep zonder ons en wij beter zonder hem. We wilden het vier maanden doen, maar zijn dus eerder gaan proberen of het lukte en hij sliep prima door op zijn eigen kamer, dus waarom niet. Ik ben heel erg voor het volgen van je kindje en je eigen gevoel. Samen voel je het beste aan wat goed is. En gelukkig kun je het altijd terug draaien als het niet bevalt. 🙂
Roxanne recently posted…Een onverwachte opname
Precies, volgen van je eigen gevoel is voor mij ook het belangrijkste. En net wat je zegt, die weg/dat bedje staat zo weer op je eigen slaapkamer als het nodig is
Onze beide jongens sliepen vanaf dag één op hun eigen kamer. Onze oudste heeft de eerste 2 nachten wel gedeeltelijk bij ons gelegen op het aankleedkussen omdat hij zo langzaam dronk, maar wij kozen bewust voor de eigen kamer. Ook omdat ik van elk zuchtje wakker werd. Overigens was ik enorm bang voor wiegendood aangezien een van mijn neefjes daaraan overleed, dus wij schaften voor beide kinderen een NannyCare sensormatje aan. Daar sliep ik een stuk rustiger van.
Zo’n sensormatje heb ik nog nooit van gehoord, maar klinkt inderdaad als een ideale oplossing. Kan me voorstellen dat je er dan inderdaad heel bang voor bent
Wij deden maar wat geloof ik. Ik kan me dan ook niet goed herinneren wanneer ze in hun eigen kamer bleven. Het ging meer zoals het ging.
Vlijtig Liesje recently posted…Top 10 ongezonde toevoegingen in jouw eten
Mijn zoontje word volgende maand 3 jaar en slaapt nog steeds bij ons. Mijn dochter van 8 maanden heeft haar eigen kamer nauwelijks gezien. Die slaapt altijd al bij ons. Voor ons voelt dit juist wel goed 🙂 we slapen allemaal stukken beter zo en ik geniet ervan ze zo lekker dichtbij mij te hebben
Dat is ook mooi toch?! Als dit voor ons zou werken, zouden ze ook langer bij ons hebben geslapen denk ik
Onze tweeling sliep meteen toen we thuis kwamen na 5 dagen op hun eigen kamertje omdat ik sowieso al geen 2 wiegjes kwijt kon op onze slaapkamer. We hadden natuurlijk wel de babyfoon aan en die op mijn nachtkastje staan. Zelf slaap ik ook heel licht en dat is niet handig aangezien ik al de energie van een bejaarde heb (dat klopt niet want veel ouderen hebben zelfs meer energie dan ik) door mijn MS en Addison. En het was voor ons keuzes maken, waarvan onder andere de keuze om ze meteen op hun eigen kamertje te laten slapen.
Dat is wel heel heftig. Heel logisch dat jullie tweeling meteen op hun eigen kamer ging slapen. Is het überhaupt wel te doen een tweeling icm MS en Addison?
Herkenbaar! Onze oudste zoon heeft vanaf dag 1 op zijn eigen kamer geslapen, maar bij zoon 2 werd ook bij ons ‘rooming in’ geadviseerd vanwege wiegendood. Wij werden helemaal horendol van ons teuntje kreuntje (je kan wel raden waarom ons zoontje deze bijnaam kreeg). Ik zat echt bij elk klein kreuntje rechtop in mijn bed en deed geen oog meer dicht. In de kraamweek is meneer dus al naar zijn eigen kamer verhuist. Wat een rust! Is iedereen gezelliger van geworden.
roelina recently posted…Babyschoenen voor de eerste stapjes, waar let je op?