Waarom je als vader tijdens de zwangerschap negen maanden buitenspel staat

Tweet

Door gastblogger Ro – Hoewel ik me inlas tijdens de zwangerschap van Merel en alles wilde weten, kon ik negen maanden lang niks concreets betekenen. De bevalling was daarvan een soort apotheose: alleen maar toekijken hoe je vrouw ligt te creperen. Eerlijk gezegd vond ik dat allemaal maar lastig. Als vader zijnde sta je tijdens de zwangerschap eigenlijk 9 maanden buitenspel

6 redenen waarom je als vader negen maanden lang buitenspel staat

1. Je mist het enthousiasme als haar buik weer 4 mm. groeit

Kijk, ik vind zwangere vrouwen prachtig. En die groeiende buik? Dat heeft iets bijzonders, vooral wanneer je echt duidelijk ziet dat er een kindje in zit. Maar het feit dat elke week een foto moest worden gemaakt en ik steeds de vraag moest beantwoorden of ik al wat meer zag? Nee, daar miste ik haar enthousiasme voor. Geen onwil, maar ik stond er gewoon verder buiten. 

2. Bij de verloskundige word je als vader soms genegeerd

Ik snap heus wel dat alles draait om de zwangere vrouw en haar gezondheid. Maar als je de moeite doet om vrij te krijgen van je werk en elke keer meegaat, dan is het toch fijn als ze jou ook aanspreken. Als man zit je, ook anno 2020, toch soms nog wat in een verdomhoekje. Je voelt je er een beetje bij zitten voor spek en bonen. Pas toen ik gerichte vragen stelde, waaruit bleek dat ik me had ingelezen, werd ik serieuzer genomen. Iets wat ik na de bevalling ook merkte bij het consultatiebureau.  

3. Je vrouw moet afzien, terwijl jij alles kan

Daar heb je natuurlijk geen direct nadeel aan, omdat die carpaccio jou prima smaakt en je prima een ijskoud biertje kan drinken op die warme zomeravond. Maar toch voelde het soms een beetje ongemakkelijk. Je geniet minder als iemand je met priemende ogen bekijkt, zeg maar 😉 Uiteindelijk besloot ik de laatste vier maanden van de zwangerschap met haar mee te doen, om enigszins te weten hoe het voelt. Desondanks is je eigen ervaring alsnog niet die van je vrouw: jij hebt elk moment de vrijheid ermee te stoppen en die wetenschap maakt het toch anders. 

4. Kwaaltjes? 

Behalve lijdzaam toekijken en naar haar luisteren, kun je er weinig mee. Je weet simpelweg als man niet hoe het is om elke ochtend kotsmisselijk te zijn. Of hoe harde buiken voelen. Bovendien vond ik het lastig dat ze te kampen kreeg met ijzer- en vitamine D-tekort, maar ook bekkeninstabiliteit. Je kan zo weinig voor de ander betekenen. 

5. De onvoorstelbare invloed van nesteldrang

Iets waarbij je wel minder buiten spel staat? De nesteldrang! Zij bedenkt immers grootse plannen voor de babykamer (en met een beetje pech ook voor de rest van het huis). En jij? Jij mag de meeste dingen uitvoeren, omdat zij niet meer mag verven, behangen, tillen en bukken. Toch zou het fijn zijn als je zelf ook iets van de intense blijdschap ervaart van haar fantastische ontwerpen… 

6. De bevalling

Als er iets is waarbij je werkelijk niets nuttigs kan toevoegen als vader, dan is het de bevalling wel. Ja, je kunt haar hand vasthouden, eventuele scheldkanonnades over je heen laten komen, een luisterend oor bieden, meepuffen, masseren en haar zorgen zoveel mogelijk wegnemen. Maar de pijn moet ze zelf doorstaan. En hoewel ik ook weleens heb gezegd dat als mannen die bevalling moesten doen, er geen kinderen meer werden geboren, is toekijken ook lastig. Want je zou de pijn toch het liefst van haar overnemen. 

Pas toen de kleine Rose bovenop Merel werd gelegd, drong langzaam tot me door dat ik eindelijk niet langer buitenspel sta. Ik mag écht meedoen. Ik ben papa!