Vanaf het moment dat zoonlief zijn eerste meters begon te kruipen, wisten wij al voldoende: hier gaan we onze handen vol aan hebben. Nu, een aantal maanden later, blijkt dat we daar behoorlijk gelijk in hebben gekregen.
De eerste periode na de geboorte weet je nog niet echt wat je kunt verwachten: je baby huilt veel, of huilt weinig; slaapt veel of slaapt weinig. Wat je nog niet echt weet is hoe druk of rustig je kleine spruit is.
In de box
In de box begin je de eerste signalen te krijgen: ligt je kleintje lekker rustig op zijn rug om zich heen te kijken, of ligt hij er onrustig bij en wil hij alles om zich heen direct in zich opnemen en kan hij maar lastig stil liggen. Bij ons kwam het op het laatste neer: zoonlief vond er niet veel aan om maar rustig op zijn rug te liggen, maar zat het liefste op schoot zodat hij alles kon observeren.
Zoals jullie ongetwijfeld weten, wordt er vanaf het begin af aan, aangeraden om de nek van je kindje goed te trainen: meerdere keren per dag leg je zoonlief of dochterlief op de buik en ga je de nekspieren trainen. Toen wij bij het consultatiebureau aankwamen na korte tijd werd er vol bewondering gekeken hoe zoonlief zijn hoofd al ruim een minuut omhoog kon houden zonder dat dit, zichtbaar, moeite kostte.
Zijn box werd dan ook een plek waar hij liever op zijn buik lag rond te kijken dan op zijn rug te relaxen. Op zijn rug kon hij maar slecht zien wat er gebeurde terwijl er op zijn buik letterlijk een wereld voor hem open ging.
Kruipen: de eerste meters
Ja, je leest het goed: meters! Vanaf het moment dat zoonlief begon met kruipen, liet hij er geen gras over groeien. Normaal gesproken beginnen kinderen met “tijgeren”, maar dit had onze man na een dag of 2 al wel gezien. Tot onze verbazing duwde hij zichzelf van de grond en begon hij écht te kruipen. Vanaf dat moment konden we hem niet meer uit onze ogen verliezen, want zoals ik al aangaf, ging hij niet kleine stukjes vooruit, maar zat hij in een paar seconden bijna aan de andere kant van de kamer… Wat op dit moment opviel, was dat hij hier ook maar in door kon blijven gaan; 5-10-15 minuten achter elkaar en nog had hij er de grootste lol in.
Slaapgedrag
Helaas had deze overvloed aan energie ook behoorlijk impact op het slaapgedrag van zoonlief. Vanaf de geboorte vindt hij slapen niet echt het interessantste van de hele dag. Overdag slapen heeft hem altijd al moeite gekost, maar de slapeloze nachten begonnen ons toch behoorlijk op te breken na 8 (!) maanden. 8 maanden lang hebben wij geen nacht echt door kunnen slapen. Gelukkig hadden we na een paar maanden vertrouwen genoeg in onze zoon, waardoor hij ook een paar keer bij de opa’s en oma’s heeft gelogeerd. Daardoor konden we toch wat uurtjes slaap extra pakken. Na 8 maanden begonnen we ons toch wel enigszins zorgen te maken over het slaapgedrag; zoonlief werd behoorlijk onrustig wat zeer waarschijnlijk door het gebrek aan slaap te wijten was. Op dat moment zijn we gaan kijken wie ons hiermee zou kunnen helpen.
De Osteopaat
Nuchter als ik ben was ik dan ook een beetje sceptisch toen we de tip kregen om eens naar een Osteopaat te gaan. Maar goed, als je al 8 maanden geen slaap hebt gehad, ga je alles proberen, hahaha! Aangekomen bij de Osteopaat werden we door een vriendelijk uitziende man naar binnen geroepen. Hij vertelde precies wat hij ging doen om te kijken waardoor zoonlief zo slecht sliep. Het enige probleem hier was: zoonlief moest stil op een behandeltafel liggen en, aangezien meneer zoveel kwik in z’n kont heeft, was dit nog ongeveer de zwaarste opgave van de dag. Tijdens de behandeling kwam er eigenlijk niets fysieks aan bod, maar heeft de Osteopaat onze zoon zijn hoofd en buik vastgehouden om te bepalen waar het probleem zich voordeed. Na ongeveer een half uur kwam hij tot de conclusie dat zoonlief een druk achter zijn oog had een een blokkade bij zijn bekken. Nu vraag je je af wat dit dan te maken heeft met zijn slaapgedrag natuurlijk?! Tijdens het slapen ga je door verschillende fases heen: er zijn fases van diepe slaap en fases van (hele) lichte slaap. Tijdens de fases van lichte slaap veroorzaakte de druk achter zijn oog dat zoonlief wakker schrok. Na de eerste behandeling zagen we direct resultaat wat, natuurlijk erg fijn was: zoonlief is gedurende bijna 2 weken ‘s nachts niet meer wakker geworden!
Dit was deel 1 van de blog over hoe wij omgaan met een druk(ker) kind. Herken je de situatie bij je eigen zoon/dochter? In de komende dagen volgt deel 2!
Ook wij hebben een druk (ik noem het liever energiek) kind. Zij pakte overdag wel haar slaap maar de nachten waren vaak een drama. Lichamelijk mankeerde ze niets, of het moest de zoveelste verkoudheid zijn die ze had opgelopen. Maar zeker de eerste paar jaren ontwikkelen ze zich zo snel, dat dit best van invloed kan zijn op de nachtrust ( in je slaap verwerk je immers je dag.) Benieuwd naar het volgende deel!
Ja, klopt druk is niet de beste verwoording; wij zeggen meestal dat hij kwik in z’n kont heeft :). Het is alleen bizar te zien hoe groot het verschil met andere kinderen is (niet noodzakelijk dat die kinderen “beter” zijn). Ik ben soms wel jaloers als zij dan heerlijk een half uurtje met hun zoon/dochter op de bank kunnen zitten zonder dat hij meteen weg wil en allerlei dingen wil doen…
Het volgende deel volgt ergens in de komende dagen, afhankelijk van de drukte hier 😉
Herkenbaar! (beide blogs trouwens) regelmaat is inderdaad een van de toverwoorden. Ook voor jezelf fijn!
Ja klopt, zonder regelmaat is het einde van zoek. Hij slaapt dan slechter en is wat makkelijker chagrijnig.