Eten met en voor kinderen

Tweet

De eerste paar maanden is het eten met en voor kinderen  (voor papa’s in ieder geval) nog lekker makkelijk: een aantal voedingen/flesjes per dag en je kleine kindje is tevreden. Maar op een gegeven moment wil de kleine jongen ook wel eens wat anders proberen, de uitdaging van het eten met en voor kinderen begint dan echt! In deze blog lees je mijn ervaringen en wat tips voor als je kleintje niet (goed) wil eten.

Puree

De eerste periode dat de kleine man/vrouw begint met “vast” voedsel te eten, begin je rustig aan met eten wat gepureerd is. Hier zijn allerlei verschillende mogelijkheden voor te bedenken, afhankelijk van o.a. je budget en de hoeveelheid tijd die je ervoor hebt/neemt. Wij waren ook voor de geboorte van J. al fan van de steamer die wij in de keuken hebben staan. Steamers heb  je in allerlei soorten en maten en ook allerlei prijzen. Je hebt stoommandjes die je in een normale pan hangt, maar ook bijvoorbeeld een inbouwoven met steam functie. Wij hebben zelf een losse steamer: een waterbak met daar bovenop maximaal 3 “mandjes”. Deze steamer hebben we ooit voor ca. €20 bij de Lidl gekocht en we hebben er geen moment spijt van gehad. We gebruikten deze steamer dagelijks om verse groenten en aardappelen en vlees/vis voor J klaar te maken. Ook wij hebben natuurlijk wel eens een potje gepureerd eten gekocht, maar J moest daar niets van hebben. Uiteraard proefde ik dan het potje wat hij kreeg en ik kan het hem echt niet kwalijk nemen dat hij het niet lekker vond; er zat heel weinig smaak aan en de combinatie van smaken was nou niet bepaald een culinair hoogstandje. En uiteindelijk is de vraag: kost zo’n steamer nu heel veel meer tijd? Nee dus. Je wast en snijdt de groenten en aardappels zoals je het ook zou doen bij “normaal” koken, maar in plaats van dat je ze in een pan met water doet, leg je ze in de steamer en, voilá, 20 minuten later is het eten klaar!

Vast voedsel

Als je dan weer een paar maanden verder bent, kun je over gaan stappen naar wat vaster voedsel. Ga dan niet direct biefstuk met gebakken aardappelen en beetgare broccoli klaar maken, maar begin met eten wat eenvoudig te verwerken is: zachtgekookte spaghetti met tomatensaus bijvoorbeeld of aardappelpuree met rode kool of appelmoes. Ook is het belangrijk dat je kleintje verschillende texturen en smaken leert eten. In het begin heeft hij/zij waarschijnlijk vooral een voorkeur voor zoete dingen, zoals bijvoorbeeld appelmoes. Om ervoor te zorgen dat je kleintje ook andere dingen gaat eten, zul je toch wat andere smaken moeten laten proeven. In het begin kan dit “a hell of a job” zijn; het heeft hier weken geduurd voordat hij echt wat verschillende dingen willen eten, maar ook hier geldt: de aanhouder wint. Een aantal jaren geleden zag ik een stukje documentaire op tv waarin tips werden gegeven hoe je kinderen verschillende smaken kunt laten proeven. De moeder van een jongetje wat bijna niets wilde eten kreeg te horen dat ze haar zoon (ca. 8 jaar oud) elke dag een klein stukje courgette moest laten proeven. Op de eerste dag wilde de jongen het niet eens aanraken, maar ze bleef het hem elke dag aanbieden. Na een week of 2/3 was hij echter zo ver dat hij het niet meer verschrikkelijk vond, maar stiekem zelfs wel lekker begon te vinden. Dit leek ons een prima idee en het werkte wonderbaarlijk goed.

Maar ook hier geldt: de aanhouder wint.

Zelf eten

En dan komt daar het moment dat je kleintje helemaal niet meer wilt eten. Althans, dat lijkt zo te zijn. Hij weigert om zijn mond nog open te doen op het moment dat je hem/haar eten aanbiedt. Bang voor een grote food fight in je huis, geef je je kleintje dan toch maar een lepel/vork zodat hij zelf kan proberen te eten en je nachtmerrie wordt werkelijkheid: eten door de kamer gooien is veel leuker dan in je mond stoppen. We kregen van verschillende kanten de tip om een grote plastic mat onder zijn kinderstoel te leggen, maar voor ons wat dat tevergeefs: het eten belandde zo’n meter of 2/3 van zijn stoel vandaan, waardoor de enige oplossing dan zou zijn om het hele huis in plastic folie te wikkelen. Wij hebben ons er maar bij neergelegd dat we dan consequent na de maaltijd alle spullen op te ruimen en vervolgens met een doekje en de stofzuiger het oorlogsgebied schoon te maken. Gelukkig gaat dit de laatste tijd weer de goede kant uit en verdwijnt het grootste gedeelte van het eten keurig in zijn mond.

Eet mijn kind wel voldoende?

Dit is een vraag die wij ons een maand of 2 geleden regelmatig stelden. J leek steeds minder te eten, maar hij voelde zich wel prima verder: hij was blij en leek geen honger te hebben. Je gaat dan toch maar proberen om het gebrek aan eten wat te compenseren met een extra flesje melk o.i.d., maar toen we bij het consultatiebureau aangaven dat we ons toch enigszins zorgden maakten over zijn eetgedrag werden wij snel gerust gesteld. Rond deze leeftijd (19 maanden), groeit je kleintje een stuk minder snel en heeft hij dan ook (veel) minder eten nodig dan normaal. Eerst had je het idee dat het net een kleine vuilnisbak was, waar alles in verdween, maar langzaamaan vindt hij/zij een eigen ritme en veranderd dus ook de hoeveelheid die je kleintje wil eten. Ook kregen we de tip dat hij zich zelf zou melden als hij echt honger had: als hij echt honger heeft, begint hij vanzelf wel te eten.

Culinair genieten

De laatste tijd begint J steeds meer verschillende dingen te eten en hoeven we eigenlijk geen rekening meer met hem te houden wat we wel en niet kunnen eten. Zoals jullie wellicht op mijn Instagram zijn tegen gekomen, houden wij er van om uitgebreid te koken en met verschillende (pittigere) smaken en nu J wat ouder is, kunnen we daar ook steeds meer van genieten!

Hoe zijn jullie ervaringen met kinderen en eten? En hoe ben jij de “niet willen eten” periode doorgekomen?