Ssst… geheimpje (Ik word weer Papa!)

Ssst… geheimpje (Ik word weer Papa!)

zwanger test papa

Een week of twee geleden vertelde ik jullie al dat ons met enige regelmaat wordt gevraagd wanneer wij aan een tweede kindje beginnen. Ook kwamen jullie erachter dat de gezondheid van vrouwlief wel een stukje beter kon. Afgelopen dinsdag had vrouwlief een afspraak met de KNO-arts voor een intake voor het verwijderen van haar keelamandelen. Benieuwd hoe dit en de rest van de week verder verliep? Lees dan snel verder!

KNO-arts

De intake bij de KNO-arts liep eigenlijk voorspoedig. Na een uitgebreide screening kwam de arts tot de conclusie dat de vrouw des huizes, op korte termijn, geopereerd kon worden. Omdat vrouwlief ook last had van een (te) hoge hartslag en af en toe wat hartkloppingen werd er voor de zekerheid een hartfilmpje gemaakt. Dit hartfilmpje was prima in orde en de hartslag zat weer op een acceptabel niveau. Tijd om een afspraak in te gaan plannen voor de operatie zou je denken…

Maar toen…

Aan het einde van de dag kwam ik thuis en vroeg haar hoe het gegaan was. Nadat ze mij verteld had wat je hierboven hebt kunnen lezen, was ik toch wel opgelucht. Met name het feit dat het hartfilmpje goed was zorgde voor de nodige gemoedsrust bij mij. En toch zat er mij iets dwars… vrouwlief voelde zich al een aantal dagen vreemd en ik had haar al een paar keer gevraagd of ze niet toevallig zwanger was. Aangezien de dokter had aangegeven dat de kans behoorlijk klein was, vanwege de schildklierproblemen van vrouwlief, hadden we dit eigenlijk uitgesloten. We besloten (lees: mijn vrouw besloot) dat ik toch maar even een zwangerschapstest moest gaan halen om er zeker van te zijn. Nadat ik, met de nodige spanning en adrenaline, naar de winkel was gesprint en terug thuis kwam, was het moment dan daar…

Zwanger?!

Vrouwlief was nog maar amper van de wc gekomen toen het resultaat toch al behoorlijk snel duidelijk werd: ZWANGER! “Hè, dat zou toch erg lastig worden op dit moment?!”. Sceptisch als ik af en toe kan zijn, vertrouwde ik het boeltje niet helemaal en zei ik dat we nog een test moesten doen. Vrouwlief had er meer vertrouwen in en besloot om direct een aantal belletjes te gaan doen: eerst de KNO-arts, want daar had ze dezelfde ochtend nog aangegeven dat ze niet zwanger was. Daarna belde ze de huisarts op om het heugelijke nieuws te melden. Ook de verloskundige (dezelfde als bij J.) werd geïnformeerd en de eerste afspraak werd gepland. Ik drong er bij haar op aan dat ze ook de internist even moest bellen, waar we eigenlijk pas 8 juli een afspraak zouden hebben. Al snel werden we teruggebeld dat we vrijdag (gisteren dus) al terecht konden. Omdat ik met mijn werk redelijk flexibel om kan gaan qua tijden, plande ik het meteen in mijn agenda in. Een hoop geregel, maar… het belangrijkste:

B. is zwanger en ik word voor de 2e keer Papa!

En nu?

Op internet had ik gelezen dat schildklierproblemen de nodige impact op de zwangerschap kunnen hebben. Vandaar dat ik het dan ook fijn vond dat we vrijdag al terecht konden bij de internist. Hoe dat bezoekje verliep lees je in de volgende blog. Toen we gisteren terugkwamen van de internist, drong ik er bij B. op aan dat we toch nog een zwangerschaptest moesten halen voor de zekerheid. Snel raceten wij naar de plaatselijke Kruidvat en kochten we een digitale test van Clearblue. Deze test geeft niet alleen aan of je zwanger bent, maar ook hoeveel weken je zwanger bent. Volgens onze berekeningen zou dit dan ongeveer 2-3 weken moeten zijn. Of dit ook klopte? Kijk en oordeel zelf!

Vertellen dat je (weer) Papa wordt

En dan is daar het moment dat je het dus zeker weet, maar het geheimpje eigenlijk nog “moet” bewaren. In Nederland is het namelijk gebruikelijk om een zwangerschap pas rond de 12/13 weken te delen met iedereen. Op dat moment is de eerste echo geweest en is het risico dat er wat mis gaat een stuk kleiner. Maar waarom zou je dit eigenlijk niet eerder vertellen? Aangezien een geheimpje bewaren niet echt mijn sterkste punt is, was dit wel iets waar ik mee worstel(de). Als je eenmaal weet dat je (weer) Papa wordt, wil je dit toch meteen van de daken schreeuwen?! En mocht het fout gaan, tja is het dan zo erg dat andere mensen dit weten? Ik denk dat het juist fijn is als andere mensen dan van de situatie weten, zodat ze je hierin kunnen steunen. Bij deze mag dan ook iedereen weten dat ik weer Papa wordt! Hoe ik het de naaste familie en vrienden vertelde, lees je in de volgende blog.

En hoe nu verder met Tips voor Papa’s

De komende periode zal een behoorlijk heftige periode gaan worden. Naast mijn drukke fulltime baan en het gezinsleven met J. gaan we dus nog meer uitdaging tegemoet. We gaan regelmatig op controle moeten bij de internist om te kijken of alles goed gaat met de gezondheid van B. en de kleine spruit. Maar aan de andere kant biedt dit ook mooie mogelijkheden voor de blog. Ik denk dat er meer vrouwen zijn met schildklierproblemen en een kinderwens. Ik zal de komende tijd onze ervaringen van “zwanger zijn met schildklierproblemen” op de blog posten en hoop dat ik hier andere (aanstaande) ouders mee kan helpen.

Hebben jullie ervaringen met zwanger zijn i.c.m. schildklierproblemen? En hoe en wanneer vertelde jij je naaste omgeving dat je Papa/Mama zou ging/gaat worden?

cropped-cropped-tips-voor-papa-1.png

68 thoughts on “Ssst… geheimpje (Ik word weer Papa!)

    1. Gefeliciteerd! Wij vertelden het met 9 weken op het huwelijksfeest van m’n ouders. Twee dagen later echo, bleek dat het vruchtje dood was. Toch erg vervelend dat je iedereen dan weer opnieuw moet informeren. En je hebt al zoveel verdriet.

  1. Van harte gefeliciteerd!! Ook natuurlijk voor je vrouw B (ze leest vast de comments dus van harte gefeliciteerd met dit prachtige wonder).

    Ik heb alleen ervaring met schildklier problemen na de zwangerschap niet tijdens. En ik ben ook van mening dat mocht het mis gaan, dan heb je juist alle steun en begrip nodig om het te verwerken dus kun je het altijd nog beter gewoon vertellen vind ik.

    Geniet er lekker van!

  2. Ik ben net als jij, als je eenmaal zwanger bent wil je dat met iedereen delen. Wachten zat er voor mij en mijn mam dus ook niet in. En als het onverhoopt mis zou gaan… Mijn ervaring is inderdaad dat jet dan steun zal hebben aan de mensen die dus wél weten waarom je zo verdrietig bent. Als ze niet weten wat er aan de hand is kunnen ze ook geen begrip opbrengen. Tips voor zwangerschap en schildklierproblemen heb ik niet. Maar ontspannen, niet teveel ongerust maken en alles over je heen laten komen werkt bij mij altijd goed. 😉
    Elisabeth recently posted…Het eerste kraamcadeautje voor mijn neefje!My Profile

Leave a Reply

Your email address will not be published.

CommentLuv badge