City Trip Valencia Deel 1 – Valencia – Atlético Madrid

Tweet

Toen ik (heeeel) lang geleden afstudeerde van de HAVO, vroeg mijn vader wat ik graag als cadeautje voor mijn afstuderen wilde. Ik zei tegen hem dat ik het wel ontzettend gaaf zou vinden, als wij een keer naar een voetbalwedstrijd in het buitenland konden gaan. Na wat zoekwerk op het, toen nog, trage internet bleek dat dit niet echt haalbaar was. Voor een dag of 2 op en neer vliegen naar een andere stad, het bezoeken van een wedstrijd en een hotel, moest je al een klein fortuin afrekenen. Maar toen was daar afgelopen zomer…

Maar waar naartoe dan?

De droom om naar een Europese topwedstrijd was al even weggezakt, tot we via-via een appartement in Spanje konden huren. Met alle prijsvechtende vliegmaatschappijen, was ook een vliegticket prima te betalen. Toen mijn vader vroeg of ik zin had om met z’n tweeën een paar dagen naar Spanje te gaan, was ik meteen enthousiast. Het appartement dat we konden huren, ligt in Altea. Altea ligt ongeveer 40 km ten noorden van het vliegveld van Alicante; prima te doen dus. Toen ik even wat verder ging kijken, kwam ik erachter dat Valencia ook nog op rijdbare afstand van Altea ligt. Toen ook nog eens bleek dat er een topwedstrijd in de Spaanse Primera Division op het programma stond in dat weekend, was ik al gauw weer terug bij mijn droom: een topwedstrijd in een van de beste competities van de wereld!

Vervoer

Het enige nadeel van de Spaanse competitie is dat de exacte datum van de wedstrijd pas een dag of 10 van tevoren bekend gemaakt wordt. De wedstrijden in Spanje worden op zaterdag en zondag gespeeld, maar hier moesten we met het vliegticket wel rekening mee houden. Dit betekende wel dat onze alternatieve optie om met Transavia te vliegen verviel. Als we voor Transavia zouden kiezen, zouden we pas zaterdag aan het einde van de middag aankomen en zouden we de wedstrijd misschien missen. De enige optie die nog overbleef, vanuit Eindhoven, was om dan maar met Ryanair te vliegen. Niet mijn favoriete luchtvaartmaatschappij, maar voor 2,5 uur is het nog wel uit te houden.
Aangekomen in Alicante, konden wij onze huurauto op gaan halen. Omdat wij geen zin in gedoe hadden met “Banzai” verhuurders, kozen wij voor het grotere en betrouwbare Hertz. We hadden een Opel Insignia of vergelijkbaar gehuurd. Toen wij te horen kregen dat er een Skoda Octavia klaar stond, waren wij toch enigszins teleurgesteld. De vriendelijke dame achter de balie zei dat ze nog wel een upgrade had, waar wij misschien interesse in hadden. Voor maar €20 extra (voor de 5 dagen, niet per dag), konden wij een BMW 320d huren in plaats van de Octavia. Dat lieten wij ons natuurlijk geen twee keer zeggen!

Benidorm, Altea en het appartement

En toen kon onze minivakantie dan eindelijk echt beginnen. Met de power van de 320 onder onze kont, reden wij richting Altea. We konden kiezen voor 2 routes: over de tolweg, of binnendoor langs verschillende kustplaatsen. Aangezien wij richting Valencia al voldoende op de tolweg zouden zitten, kozen wij voor de badplaatsenroute. Lange 2-baanswegen werden afgewisseld met kronkelende bergwegen; een prima omgeving om eens te testen hoe de wegligging van de BMW was. We wisten dat wij langs Benidorm zouden rijden, maar we wisten niet wat voor een mega stad dat eigenlijk is! Toen de wolkenkrabbers aan de kust opdoemden waren wij allebei behoorlijk verbaasd. Toen we een klein half uur later bij het appartement aankwamen, werden we aangenaam verrast. Vanaf het appartement was het ongeveer een meter of 10 lopen naar het zwembad. Jammer genoeg lag het zwembad het grootste gedeelte van de dag in de schaduw, waardoor het water van het zwembad kouder was, dan het water van de zee. Aan de andere kant is het wel lekker verfrissend om daar ‘s ochtends een duik in te nemen. Het appartement zelf was prima om een paar dagen in te verblijven: een woonkamer met slaapbank, een slaapkamer, badkamer, keuken en klein tuintje. Omdat het buiten toch nog 28 graden was, was de airco in het appartement zeker geen overbodige luxe.

Op naar Mestalla

En toen was het zondagochtend: Game Day! De wedstrijd begon, voor Spaanse begrippen, op het extreem vroege tijdstip van 12:00 uur ‘s middags. De avond ervoor hadden we al even gecheckt op internet waar wij het beste konden parkeren. Ook in Valencia hebben ze een soort Park & Ride, al heet het daar Park & Metro. Je kunt je auto gratis parkeren en vervolgens met de Metro binnen een kwartier naar het centrum van Valencia reizen. Een 10-ritten kaart voor de Metro is voldoende om 2 dagen met 2 personen van de P&M naar het centrum en terug te reizen en dat voor iets minder dan €9,00. We stapten om 08:30 uur in de auto richting Valencia. Wat onderweg vooral opviel, was dat de Spanjaarden bijna geen gebruik lijken te maken van de Autopista (tolweg). Ik denk dat we in de 130 km richting Valencia misschien 50 auto’s hebben gezien; je kunt zo wel lekker doorrijden. Na de autorit en metrorit stapten wij uit bij het Estadio Mestalla. In de meeste gevallen zijn voetbalstadions niet om aan te gluren vanaf de buitenkant. Bij het Mestalla is het tegenovergestelde waar. Een strak gebouw met mooie banieren uit de glorietijden van Valencia CF gehuld in het oranje en zwart van het uittenue.

De beste plekken!

Na nog een uurtje rond het stadion te hebben gelopen, en een shirt van de club te hebben gekocht, konden wij het stadion in. Ook voor de wedstrijd hadden wij via-via kaarten kunnen regelen. Omdat dit een soort van once-in-a-life-time opportunity was, besloten wij om voor 1e rangs kaarten te kiezen. Het kost dan wat, maar dan heb je ook wat. En wat we hadden, dat moesten we nog maar afwachten. Toen bij de kaartcontrole bleek dat alles goed was, mochten we doorlopen naar het vak waar wij zaten. We lieten onze kaarten aan de steward zien en zij ging ons onze plaatsen laten zien. Ze bleef maar doorlopen richting het veld. Wat bleek: wij zaten op de eerst rij aan het veld, net achter de dug-out van Valencia! Op ongeveer een meter of 10 van de middenlijn hadden wij dus letterlijk 1 van de beste plekken in het stadion!

Valencia – Atlético Madrid

Na nog een half uurtje heerlijk zitten genieten van onze mooie plekken in de warmte van de Spaanse zon, kon de wedstrijd beginnen. Valencia – Atlético is een van de meest beladen wedstrijden voor Valencia en staat altijd garant voor spektakel. Het zijn 2 teams die ervan houden om te knokken om de wedstrijd binnen te halen. Aan het einde van de wedstrijd baalden we enigszins dat Atlético met 0-2 won, maar wat een geweldige sfeer hebben wij ervaren in het Mestalla! Vooral de 2 penalties die Valencia tegen kreeg, en door geweldige reddingen van Diego Alves gestopt werden, waren de hoogtepunten. Het hele stadion ontplofte tot 2 keer toe na de gestopte strafschoppen, HEERLIJK!

Wat een geweldige ervaring was het om bij deze wedstrijd te kunnen zijn. Later deze week volgt ook nog een uitgebreide blog over de stad Valencia die wij de volgende dag nog bezocht hebben.