Vandaag deel 2 van de rubriek: Hoe overleef ik de 2e zwangerschap. Over misselijkheid, de eerste echo, een nieuwe afspraak bij de Internist en nog veel meer. Omdat het zo’n bewogen week 9 was, komt deze week alleen week 9 aan bod.
Inhoudsopgave
Week 9: (Zwangerschap)misselijkheid en de internist
We zitten nog in het eerste trimester van de zwangerschap, dus doen de bekende “zwangerschapskwaaltjes” zich nog steeds voor. Ook kreeg ik weer nieuwe tips in de Tuurlijk Schatje App en hadden we een nieuwe afspraak bij de Internist in het ziekenhuis.
Blijven sporten
Een van de tips die ik deze week via de Tuurlijk Schatje app kreeg, was “Leuk blijven”. Het is belangrijk dat je als (toekomstige) Papa niet alleen maar aan je zwangere vrouw denkt, maar ook af en toe een moment voor jezelf pakt. In eerste instantie vroeg ik mij af of ik daar wel zo’n behoefte aan had. Toen ik er nog eens goed over na ging denken, dacht ik: “Ja!”. Als ik voor mijn werk het halve land weer heb afgereisd, is het heel verleidelijk om lekker op de bank te hangen en niks te doen. Natuurlijk wat tijd met B. en J. doorbrengen, maar is dat alles? Dan heb je echt het idee dat je alleen maar aan het werken en slapen bent. Ik heb dan ook weer het plan opgepakt om weer regelmatig(er) te gaan sporten. De zomervakantie komt er bijna aan, dus aan dat “beachproof body” mag nog wel wat gewerkt worden. Ik wil dan ook nu (en dan ook echt) 3-4 keer per week te gaan sporten. Niet heel lang, een uurtje is genoeg, maar gewoon even je lijf in beweging houden. Dat bevalt tot nu toe prima, kan ik je vertellen!
Misselijkheid en andere kwaaltjes
Deze week was het echt “feest” wat betreft de zwangerschapkwaaltjes. Had B. hier tot nu toe nog niet heel erg veel last van, nu spatte de frustratie er vanaf. Ik moest het (natuurlijk) met name ontgelden: ik kreeg een algeheel verbod op alles wat ook maar een sterke geur had. Ik mocht geen knoflook, ui, peper of andere scherpe dingen eten. Ook de dingen die B. zelf at, waren niet altijd een groot succes. Vreemd genoeg heeft ze het meeste last van groenten: een stukje courgette kon ze niet eens meer binnenhouden. Gelukkig werd ze door de Verloskundige gerustgesteld, dat ook dit wel weer over zou gaan. (Laten we hopen dat dit zo is, want ook ik word hier niet happy van…)
De eerste echo
En dan was het maandag dan eindelijk zo ver. Nadat we vorige week al bij de Verloskundige waren geweest voor een intake (en dus helaas geen echo), was het er dan nu toch tijd voor. Aangekomen bij de Verloskundige werden we vriendelijk ontvangen. Na ook deze Verloskundige de hele situatie van B. haar schildklier te hebben toegelicht, mocht ze dan eindelijk plaats nemen voor de echo. Na een klein beetje zoekwerk, kwam de baby dan toch mooi in beeld: een kleine “kidneyboon” van precies 2,0 cm groot met een mooi kloppend hartje. Ik moet zeggen dat het toch wel een hele opluchting was; ik was behoorlijk gespannen of het allemaal wel ok was. Gelukkig slaagde B. met vlag en wimpel en waren we weer een beetje meer gerustgesteld.
De Internist
En toen werd het vrijdag. De dag dat wij op controle moesten komen bij de Internist. 4 weken geleden was B. begonnen met het slikken van (lage dosering) medicijnen om haar schildklier wat af te remmen. Een paar dagen terug had ze wederom bloed moeten prikken om te kijken of de waarden van het schildklierhormoon gedaald waren. Het positieve nieuws was dat de waarde inderdaad wat gedaald waren. Een normale waarde was “20” en voor het starten van de medicijnen, was de waarde bij B. 64. Bij de laatste controle was de waarde al gedaald naar “42”. Helaas was deze daling nog onvoldoende. Dat is dan ook de reden dat ze nu van 2 naar 4 pillen per dag moet om te kijken of dat het gewenste effect heeft. Het grootste nadeel van deze pillen, is dat ze ontzetten bitter zijn. Dit, in combinatie met de misselijkheid, is geen garantie voor succes, dus dat was behoorlijk balen. Maar, zoals B. zegt: “Alles voor de gezondheid van de baby”.
Ook is uit de onderzoeken gebleken dat B. de ziekte van Graves heeft. Dit zorgt er ook voor dat we overgedragen worden aan de gynaecoloog. Wij hebben nog 1 termijnecho bij de Verloskundige en worden dan overgedragen aan de Gynaecoloog. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat zijn.
Vol goede moed gaan wij er de komende tijd tegenaan. We hopen dat de hogere dosis medicijnen het gewenste effect heeft en we met een gerust hart de rest van de zwangerschap kunnen doorlopen.
Oei, dat is inderdaad een veelbewogen week. Emotioneel, fysiek… Fijn dat de waardes gedaald zijn, maar balen dat de dosering omhoog moet. Hopelijk hebben ze het gewenste effect.
Inderdaad belangrijk om af en toe momenten voor jezelf te nemen.
De echo blijft een spannend en bijzonder moment, gelukkig ziet het er allemaal mooi uit!
Merel recently posted…Mama Challenge 2: Picknick in het park?
Heftig zeg. Fijn dat ze weten welke medicatie helpt.
Vlijtig Liesje recently posted…Groene zeep: wat is het en waar kun je het kopen?
Wat een week! Heel vervelend dat ze zich zo naar kan voelen, en dat die pillen nou net heel bitter moeten zijn 🙁 maar wat heftig van de diagnose ziekte van Graves. Maar wel heel gaaf om jullie kleintje met mooi kloppend hartje gezien te hebben <3 ik wens jullie ondanks de hobbels toch een fijne zwangerschap toe.
IJlien recently posted…MAMA WEEKVLOG #1