20 weken echo: het belangrijkste examen van je leven

Tweet

Je kent het wel: examenstress die je op school had. Ik wist niet dat ik na mijn schoolperiode nog ergens zo zenuwachtig voor zou kunnen zijn. Maar op dat moment weet je nog niet dat je misschien ooit wel Papa gaat worden. En als je dan van de “schrik” bekomen bent dat je Papa gaat worden, dan is daar de 20 weken echo…

“Leuk, een echo om te weten of je een jongen of meisje krijgt”

Als je mensen om je heen verteld dat je binnenkort een 20 weken echo hebt, is vaak het eerste dat ze zeggen: “Leuk, dan weet je of het een jongen of meisje wordt”. Als je dat wilt weten, is dat inderdaad een leuke bijkomstigheid. Maar wat maar weinig mensen beseffen, is dat dit een van de belangrijkste examens van je leven is. Nu het alweer ruim 3 jaar geleden is dat we de 20 weken echo van J hadden, was ik dit alweer even vergeten. Naarmate de dag van de 20 weken echo echter weer dichterbij kwam, begon ik de spanning weer langzaamaan te voelen.

De 20 weken echo: rtgfbhbhgHet Kruisverhoor

De realiteit van de 20 weken echo is namelijk heel anders dan een bericht of je een jongen of een meisje gaat krijgen. Het begint al met het feit dat deze echo niet bij de Verloskundige zelf plaats vindt. Dit zou al een waarschuwing voor jou als toekomstig Papa moeten zijn. In werkelijkheid is de 20 weken echo namelijk een behoorlijk heftig medisch onderzoek. Ik vind het meer een soort van “kruisverhoor” waarbij je kindje van top tot teen helemaal doorgelicht wordt.

Open ruggetje

De 20 weken echo is ooit in het leven geroepen om te kunnen bepalen of je kindje een open ruggetje heeft. Bij 20 weken is je kleintje namelijk zo ver gegroeid dat de echoscopist(e) kan zien of de rug van je kindje helemaal dichtgegroeid is. In de loop van de jaren is de techniek zodanig veranderd, dat er bij de 20 weken echo veel meer gecontroleerd wordt, dan het feit of je kindje een open ruggetje heeft.

Het hoofdje

Bij de echo wordt een hele rits aan allerlei zaken afgelopen. Afhankelijk van de ligging van je kindje, wordt er met de echo begonnen. Bij ons begon het met het hoofdje van onze toekomstige zoon. Hier wordt o.a. gecontroleerd of de schedel groot genoeg is voor het aantal weken zwangerschap en wordt er ook gekeken of de schedel compleet is. Daarnaast kun je bij deze echo al een mooi profiel van het hoofdje van je kindje zien. Ook kunnen ze zien of je kindje een Schisis (ook wel Hazenlip genoemd) heeft. Mocht je ervoor gekozen hebben om geen combinatietest te doen (en wellicht ook als je er wel voor gekozen hebt), wordt er ook nog extra gekeken naar de dikte van de nekplooi. Hieruit kan worden afgeleid of je kindje wellicht het syndroom van Down heeft. Als laatste kan ook geconstateerd worden of je kindje een waterhoofd heeft. Deze reeks van testen doorstonden wij met vlag en wimpel: “geen afwijkingen” zoals de echoscopiste enigszins zakelijk zei.

Romp

Na het hoofdje, was de romp aan de beurt. Hier vinden verreweg de meeste controles plaats. Er wordt gekeken of het middenrif volledig is (geen gat in het middenrif), of de nieren allebei aanwezig zijn, of de blaas en maag aanwezig zijn en gevuld zijn. Ook zijn de darmen nu zelfs al te zien, heel bijzonder! Als de maag en blaas gevuld zijn, betekent dit dat je kleintje ook al “eet en drinkt”. Aangezien dit er ook allemaal prima uit zag, konden we ook dit gedeelte van de lijst strepen.

Ledematen

Tijdens de 20 weken echo worden ook alle ledematen goed onder de loep gehouden. Er wordt gekeken naar de lengte van de botten van de bovenbenen, handen, voeten, armen. Ook hier komt alles weer grondig aan bod. Er wordt bijvoorbeeld gekeken of de stand van de voeten ten opzichte van de benen goed is, als dit niet goed is, kan dit betekenen dat je kindje een klompvoetje heeft. Het controleren van de ledematen is vaak wel een wat lastiger gedeelte van de echo, aangezien je kleintje vaak al een beetje opgevouwen in de buik ligt. In ons geval moest B op een gegeven moment even gaan staan om te kijken of de kleine spruit wat wilde gaan draaien. De echoscopiste wil er zeker van zijn dat ze niets over het hoofd zag, dus checkte alles dubbel.

Het hartje

En dan kwam toch wel het spannendste gedeelte van de echo aan bod: de controle van het hartje. Er wordt gekeken of de Aorta (hoofdslagader) goed is aangelegd en of deze zich ook goed uitsplitst. Als dit het geval is, wordt het hartje zelf grondig gecheckt. Er wordt gekeken of het bloed goed wordt rondgepompt en of alle hartkamers en hartkleppen goed functioneren. Ik merkte dat mijn eigen hart behoorlijk wat sneller ging kloppen van de spanning. Wat een opluchting als je hoort dat ook dit weer prima in orde is!

Niet alles kan uitgesloten worden

Na ruim 45 minuten kwamen we aan het einde van de echo. De echoscopiste gaf aan dat alles prima in orde is. Vooral de groei werd extra goed naar gekeken in verband met de Schildklierproblemen van B, maar ook de groei was prima! Wel gaf de echoscopiste aan dat niet alle afwijkingen uitgesloten kunnen worden. Als voorbeeld gaf zij aan dat op de echo niet te zien is of de vingers wel allemaal “los” zijn van elkaar. Ook kunnen ze bij deze echo niet zien of er een (miniscuul) gaatje in het hart zit.

Nog een keer deze echo?!

Nadat we met een gerust hart naar huis gingen, omdat alles dik in orde was, hadden we een paar dagen later weer een afspraak bij de Verloskundige in het ziekenhuis. Tijdens deze afspraak, kregen we te horen dat we met 30 weken nog eenzelfde soort echo krijgen. Dit in verband met de Schildklierproblemen van B. Dacht ik eindelijk van de spanningen verlost te zijn, mag ik over een paar weken me weer mentaal voorbereiden. Aan de andere kant is het wel weer een mooi moment om je kleintje uitgebreid te bekijken…

Wist jij dat de 20 weken echo zo’n “zwaar” medisch onderzoek was en hoe heb jij deze echo ervaren?