7 x onverwacht trots (op je kinderen)

Tweet

Het moment dat je kinderen krijgt is het moment dat je wereld compleet verandert. Je kunt nooit meer zo maar de deur uit zonder eerst een complete inboedel in te pakken. Ook ga je niet meer een dagje weg met z’n tweëen zonder je ongerust te maken of alles wel goed gaat. Maar nog vreemder is het besef dat je om de gekste dingen trots bent op je kind als ze iets ‘nieuws’ kunnen. Vandaag staat in het teken van 7 van die ‘onverwacht trots op je kind’ momenten. Dan heb ik het dus niet over moment dat ze “Papa” kunnen zeggen, of hun eerste stapjes kunnen zetten. Dan heb ik het over momenten waar je van te voren nooit van had gedacht ooit trots op te kunnen zijn…

1. Zelf naar de WC kunnen

Met stip op nummer 1: het moment dat je kind zelf naar de WC kan (en ook gaat)! Ja, je kunt het proberen te ontkennen, maar het moment dat je kind zelf naar de WC kan is toch wel echt een overwinning. Uren, of zelfs dagenlang, heb je geïnvesteerd in potty training. De keren dat je kind weer zijn broek had volgescheten, net als hij zijn luier 5 minuten uit had gedaan, kun je niet meer op 2 handen tellen. En dan is daar ineens hét moment daar: “Papa, ik moet naar de WC”. Hallelujah! J is nu volledig zindelijk en bij D wil alleen “nr. 2” nog niet lukken op de WC, maar het scheelt echt al een hoop!

2. Groenten opeten en om nog meer groenten vragen

Iedereen kent het wel: je kinderen weigeren pertinent om groenten te eten. Het enige dat ze wel willen eten lijkt wel te bestaan uit een ‘Carnavals-dieet’: Friet, Pizza en Pannekoeken… Je kunt je wel voorstellen hoe trots ik laatst was toen J zijn broccoli als eerste op had gegeten en vroeg of hij nog meer mocht hebben. Ok, ik moet er wel bij zeggen dat hij dat dan als ‘echte’ Surinamer wel als Petjel eet (groenten met pindasaus), maar toch! En als kers op de taart blijkt D een heus Paprikamonster te zijn. Hij heeft gisteren bijna een hele paprika gegeten voordat hij genoeg had gehad. Het kan even duren, maar heus: het komt een keer goed…

3. Zeggen dat ze je missen als ze uit logeren zijn

Met 3 kinderen om je heen, wordt de chaos af en toe wat teveel. Hoe fijn is het dan als je een (of meer) van de kids even kunt laten logeren bij Opa en Oma. Gelukkig staan Opa en Oma van beide kanten van de familie hiervoor open en zijn ze daar (bijna) altijd welkom! Afgelopen weekend was J, samen met zijn broers, 1 dag logeren bij hun ene Opa en Oma en 1 dag bij de andere Opa en Oma (zonder zijn broers). Toen ik hem vervolgens maandag op ging halen, zei hij ineens in de auto: “Papa, ik heb jullie wel echt gemist hoor. Ik ben 2 dagen wezen logeren en wil nu wel weer graag naar huis toe”. Nou, ik zat bijna te janken van trots in de auto kan ik je vertellen hoor… 🙂

4. Uit zichzelf een bordspelletje willen spelen of buitenspelen in plaats van tv/tablet

Iedereen heeft het tegenwoordig over de internetgeneratie. Kinderen hebben altijd en overal toegang tot internet en lijken nergens anders meer zin in te hebben. Nu is het echt niet zo dat de tv hier nooit aan staat en ook spelen ze regelmatig een spelletje op de Nintendo of kijken ze een filmpje op YouTube Kids. Maar daarentegen wordt er (gelukkig) ook gebruik gemaakt van de speelgoedcollectie hier in huis waar menig speelgoedwinkel jaloers op zou zijn. Dat varieert dan van speelgoed(vracht)auto’s tot bordspelletjes, maar ook lekker naar buiten toe vinden de jongens geweldig! Het grasveldje in de tuin en het trapveldje om de hoek is een van de favoriete plekken om een balletje te trappen. Zelfs als het zo’n herfstachtig weer is als de afgelopen weken.

5. Je verbeteren als je iets verkeerds doet/zegt

De laatste tijd zeg ik steeds vaker: eigenwijs is ook wijs. Sinds J naar school gaat, groeit hij met de week. Niet alleen in de lengte, maar ook qua wijsheid. Kon je hem eerst nog wel eens voor de gek houden, tegenwoordig lukt dat een stuk minder goed. Regelmatig moet ik aanhoren dat ik iets beloofd heb en me daar aan moet houden. Niet alleen afspraken die ik met hem heb gemaakt, maar ook als ik B iets beloofd heb. Blijkbaar is er dan toch iets goed gegaan tijdens de opvoeding 🙂 .

6. Zorgen voor hun kleine broertje

Als ouder zijnde denk je dat kinderen het druk genoeg hebben met zichzelf. Sinds dat S geboren is, hebben de oudste 2 er toch een extra taak bij. Ze vinden namelijk dat ze hun broertje goed in de gaten moeten houden. Vooral sinds S sinds vorige week is gaan lopen, houden ze hem extra goed in de gaten. Hij kan nergens zo maar lopen, zonder dat zijn grote broers in de gaten houden of het allemaal wel goed gaat. Regelmatig rent J door de kamer en tilt hij zijn kleinste broertje op om hem op een ‘veiligere’ plek neer te zetten. Nu maar hopen dat ze zo voor elkaar blijven zorgen!

7. Hun eigen fouten toegeven én het goedmaken

Ik blijf me verbazen hoe vroeg verantwoordelijkheidsgevoel bij kinderen al op komt zetten. Vaak weten ze het op 2 jarige leeftijd al dondersgoed als ze iets doen wat niet mag. Natuurlijk hoort het erbij om de grenzen op te zoeken. Aan de andere kant is het ook fijn als ze beseffen dat iets niet mag. Ondertussen hebben ze ook hun manier om een foutje goed te maken. Ze gaan dan koffie zetten voor hun Mama. Papa daarentegen moet het doen met een knuffel en een welgemeende ‘Sorry Papa’. Dat is eigenlijk niet zo erg aangezien ik zelf geen koffie drink, hahaha!

Wat zijn momenten waar jij onverwacht trots op je kind(eren) was?